I wracamy do Warszawy – już dzisiaj rusza tu 9. Warszawski Przegląd Filmów Górskich. Poza pokazem filmów z cyklu Reel Rock Tour 2011 i Reel Rock Tour 2012, zobaczyć będzie można „słynny film, którego nikt nie widział”, czyli „Temperaturę wrzenia”. Ale przede wszystkim warto wybrać się na prelekcje: Bernadette McDonald, Anny Czerwińskiej i Darka Załuskiego, Artura Hajzera, Oli Taistry, Wojciecha Brańskiego, Maćka Ciesielskiego oraz Marka Arcimowicza, Marcina Kaczkana i Mieczysława Bieńka.
Kategoria: Filmy górskie
9. Warszawski Przegląd Filmów Górskich: filmowo-książkowy
Krakowski Festiwal Górski – co mnie urzekło?
Wczoraj zakończył się Krakowski Festiwal Górski. Główną nagrodę w Międzynarodowym Konkursie Filmowym – Grand Prix KFG 2012 – jury przyznało filmowi „Autana” w reżyserii Alastaira Lee – opowieści o trójce szalonych Brytyjczyków, którzy wytyczają nową drogę na Cerro Autana. Rozrywka na najwyższym poziomie. Z kolei po wyróżnionym jako najlepszy film wspinaczkowy „Hannold 3.0” nie sposób nie zakochać się w Aleksie Hannoldzie – najodważniejszym i najbardziej szalonym soliście współczesnego wspinania. Nagrodę Publiczności otrzymał film o historii kolejki na Kasprowy Wierch – „Nasz Kasprowy” i choć na nartach w Tatrach nie jeżdżę, też poczułam się wciągnięta w to „nasz” i w efekcie Kasprowy stał się też „mój”.
Oficjalny teaser „Into the Mind” – mindblowing czyli cudo
Od chwili, gdy trafiłam na teaser zapowiadanego na jesień 2013 filmu “Into the Mind” – musiałam sprawdzić wszystko; o czym będzie, kto go zrobił i jakie inne filmy ma już na koncie. Wciąż pozostając pod urokiem zdjęć, przedstawiam wytwórnię Sherpas Cinema. To góry wysokie tego, co w filmie sportowym można zrobić. Coś jak „Baraka” tylko o białym szaleństwie.
Polscy wspinacze i himalaiści na Krakowskim Festiwalu Górskim
Jeśli ktoś wybiera się w przyszły weekend do Krakowa, ta informacja prasowa może go zainteresować. Podczas odbywającego się w dniach od 7 do 9 grudnia Krakowskiego Festiwalu Górskiego, usłyszymy opowieści o najważniejszych i najtrudniejszych górskich oraz skalnych dokonaniach Polaków w mijającym roku. Z prelekcjami wystąpią m.in. Kinga Baranowska i Artur Hajzer.
Bernadette McDonald na Krakowskim Festiwalu Górskim
Bernadette McDonald mogłaby chyba spokojnie zamieszkać na jakiś czas w Polsce biorąc pod uwagę liczbę festiwali i spotkań, na których gości. Nic dziwnego, jej „Ucieczka na szczyt” („Freedom Climbers”) stała się hołdem dla polskiego himalaizmu, ozłoceniem jego złotej ery, a fakt, że napisała ją zagraniczna pisarka daje poczucie, że to temat ważny nie tylko nad Wisłą i pod Rysami. Kolejna okazja do spotkania Bernadette już w grudniu na 10. Krakowskim Festiwalu Górskim. Wystąpi tam z prelekcją „Polski himalaizm w oczach Zachodu”.
„Art of Freedom” – dokument o złotym polskim himalaizmie
„Paradoks. Sytuacja w Polsce była bardzo zła, ale alpinizm miał się bardzo dobrze” – tak o złotej erze polskiego himalaizmu powiedział Krzysztof Wielicki. Dokument „Sztuka wolności” („Art of Freedome”) to kolejna po książce Bernadette McDonald „Ucieczka na szczyt” próba odpowiedzi na pytanie o fenomen Lodowych Wojowników.
Zagraniczni wspinacze – wśród nich Reinhold Messner – podkreślają często, że gdyby w Polsce nie było komunizmu, Polacy nie odnosiliby sukcesów na najwyższych szczytach świata, bo chcieli jak najwyżej uciec z tego piekła. Sami zainteresowani (m.in. Krzysztof Wielicki, Janusz Onyszkiewicz) powtarzają, że dzięki sukcesom górskim często byli oczkiem w głowie władzy. I kto nie zginął to do socjalistycznej wówczas ojczyzny zawsze z wyprawy wracał. Nie czuli się zniewoleni, bo wolność zawdzięczali górom i nosili w sercach.
„Temperatura wrzenia” – pająki pod Gasherbrumami
Wanda Rutkiewicz ostatni raz była widziana 12 maja 1992 roku w drodze na szczyt Kanczendzongi. Nie będę z tej okazji kompilować długaśnych opisów jej życia i dokonań. Przecież i tak je znamy, a mimo to nie wiemy, jaka była naprawdę. A ci, którzy ją znali? „Dla mnie coraz mniejsze znaczenie miało to, j a k a była Wanda. Najważniejsze, że b y ł a…” – mówi Ewa Matuszewska. Z okazji rocznicy wybrałam się obejrzeć „Temperaturę wrzenia” (TVP, 1976, 33 min) – film, którego długo mi brakowało w mojej kwerendzie źródeł na temat Wandy, a wokół którego od dawna „wrzało”.
Jest to dokument Andrzeja Zajączkowskiego, który powstał w trakcie kierowanej przez Wandę wyprawy na Gasherbrumy. Rok 1975 ONZ okrzyknęło Międzynarodowym Rokiem Kobiet – nic więc dziwnego, że pierwsza kobieca wyprawa w Karakorum spotkała się z przychylnym przyjęciem ze strony opinii publicznej, zwłaszcza, że jej uczestniczki miały na swoim koncie już znaczne osiągnięcia i istniała realna szansa na sukces. PZA wsparło kobiecą wyprawę Wandy również wyprawą męską, którą kierował Janusz Onyszkiewicz. Formalnie jednak jedynym liderem zdobywania Gasherbrumów była Wanda Rutkiewicz. Była też – wydawać by się mogło w ramach oficjalnej, niepisanej umowy – obiektem powszechnej krytyki i ataków. Właśnie tę temperaturę wrzenia pośród chłodu gór wysokich przede wszystkim rejestruje kamera Zajączkowskiego.
